سلام
معمولا برای انجام هر کاری باید یه شرایطی بوجود بیاد تا اون کار انجام شه. مخصوصا الان در دوران غیبت، مردم خیلی حساس شدند ببینند چه شرایطی باید فراهم بشه تا ظهور اتفاق بیفته. توی این پست، تعریفی از " شرایط" و " علایم" و تفاوتهای بین اونها رو میگیم.
تعریف
شرایط: شرایط به اموری گفته می‌شود که تحقّق ظهور، وابسته به وجود آن‌هاست و تا آنها محقّق نشوند ظهوری در کار نخواهد بود.
علایم: علامت به معنی نشانه است و مراد از آن پیدایش پدیده‌ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده و آدمی را به سوی آن راهنمایی می‌کند. به عبارت دیگر مراد از علایم ظهور، آن دسته از حوادثی است که بر اساس پیش‌بینی پیشوایان معصوم، قبل و یا در آستانه‌ی ظهور واقع خواهد شد و تحقّق هرکدام نوید نزدیک شدن قیام حضرت علیه‌السلام را می‌دهد.
تفاوت علایم و شرایط
1- علایم فقط جنبه‌ی کاشفیت دارند، یعنی تحقّق آنها کاشف این واقعیت است که ظهور نزدیک‌شده است ولی شرایط محقّقِ ظهور هستند، یعنی تا آنها نباشند ظهور محقّق نخواهد شد.
2- علایم لازم نیست در یک زمان جمع باشند و می‌توانند یکی پس از دیگری تحقّق یابند، ولی شرایط باید در یک زمان جمع باشند تا پدیده‌ی ظهور، تحقّق عینی یابد.
3- علایم به طور پراکنده و بدون ارتباط با یکدیگر می‌توانند بروز کنند ولی شرایط به یکدیگر مرتبط‌ند.
4- علایم از بین رفتنی است ولی شرایط پایدار و باقی است.
5- علایم قابل شناخت بوده و معمولاً به وجود آن می‌توان پی برد ولی تحقّق بعضی شرایط چندان قابل شناخت نیست و نمی‌توان به وجود آن آگاهی حتمی و کامل داشت.
ان شاءالله در پست بعد این شرایط را ذکر می کنیم.
سلام وبلاگ خوبی داری موفق باشی به ما هم سری بزن
بسم الله
بحث جالبیه
منتظر بعدی هایش هستم
نقطه
سلام موفق و موید به نصر الهی باشید
لطفا درباره بداء هم توضیحی بفرمایید ممنونم
سلام و ادب
ممنون بابت سوالی که نوشتید. چون موضوع بدا کاملا مرتبط با شرایط و علایم هست اگه اازه بفرمایید در آخرین قسمت ازعلایم و شرایطاون رو توضیح میدم.
متشکرم
کلامی از شیخ بهائی:
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است!
اگر بخشش کند، میگویند افراط می‌کند!
اگر جمعگرا باشد، میگویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است!!!
اگر زبان‌آوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند میگویند ریاکاراست!!!
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین .....!!!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید ؛
مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.
[گل] دکتر علی شریعتی :
هر کسی گمشده ای دارد و خدا گمشده ای داشت
هر کسی دوتاست و خدا یکی بود و یکی چگونه می توانست باشد؟
هر کسی به اندازه ای که احساسش می کنند هست
و خدا کسی که احساسش کند نداشت
عظمت ها همواره در جستجوی چشمی است که آن را ببیند
خوبی ها همواره نگران که آن را بفهمد
و زیبایی همواره تشنه دلب است که به او عشق ورزد
و قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد
و غرور در جستجوی غروری است که آن را بشکند
و خدا عظیم بود و خوب و زیبا و پراقتدار و مغرور
اما کسی نداشت
و خدا آفریدگار بود
و چگونه می توانست نیافریند
زمین را گسترد
و آسمان ها را بر کشید
کوهها برخواستند و رودها سرازیر شدند و دریاها آغوش گشودند و طوفان ها
برخاست و صاعقه ها در گرفت و باران ها و بارانها و بارانها
گیاهان رو ییدند و درختان سر به هم دادند و مراتع سرسبز پدیدار گشت و جنگلهای
خرم سر برداشتند، حشرات بال گشودند و پرندگان ناله برداشتند و ماهیانخرد سینه دریاها را پر کردند
و قرن ها گذشت و می گذشت و درختان گونه گون ، گل های رنگارنگ و جانوران
<< در آغاز هیچ نبود ، کلمه بود و آن کلمه خدا بود>>!
و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود
و با نبودن چگونه تونستن بود؟
و خدا بود و با او عدم بود.
و عدم گوش نداشت
حرف هایی هست برای گفتن
که اگر گوشی نبود نمی گوییم
و حرفهایی هست برای نگفتن، حرفهایی که هرگز سربه ابتذال گفتن فرود نمی آورد
حرف های خوب و بزرگ و ماورایی همین هایند
و سرمایه هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد
حرفهای بی قرار و طاقت فرسا
که همچون زبانه های بی تاب آتشند
کلماتش هر یک انفجاری را در دل به بند کشیده اند
اینان در جستجوی مخاطب خویشند
اگر یافتند آرام می گیرند
و اگر نیافتند روح را از درون به آتش می کشند و هر لحظه حریق های دهشتناک و سوزنده ای دردرون می افروزند.
و خدا برای نگفتن حرف های بسیار داشت
درونش از آنها سرشار بود
و عدم چگونه می توانست مخاطب او باشد؟
و خدا بود و عدم
جز خدا هیچ نبود
در نبودن نتوانستن بود ، با بودن نتوان بودن
و خدا تنها بود،
هر کسی گمشده ای دارد و خدا گمشده ای داشت.....[گل]
بدینوسیله من رسماً از بزرگسالی استعفا می دهم و مسئولیتهای یک کودک هشت ساله را قبول می کنم. می خواهم به گذشته برگردم، وقتی همه چیز ساده بود، وقتی داشتم رنگها را، جدول ضرب را و شعرهای کودکانه را یاد می گرفتم، وقتی نمی دانستم که چه چیزهایی نمی دانم و هیچ اهمیتی هم نمی دادم. می‌خواهم ایمان داشته باشم که هر چیزی ممکن است و می‌خواهم که از پیچیدگیهای دنیا بی خبر باشم . می‌خواهم دوباره به همان زندگی ساده خود برگردم، نمی‌خواهم زندگی من پر شود از خبرهای ناراحت کننده، صورتحساب، جریمه و ... می‌خواهم به نیروی لبخند ایمان داشته باشم، به یک کلمه محبت آمیز، به عدالت، به صلح، به فرشتگان، به باران، و . . . این دسته چک من، کلید ماشین، کارت اعتباری و بقیه مدارک، مال شما.
فرهنگسرای تخصصی مهدویت استان یزد در نظر دارد در راستای ترویج تعالیم ناب مهدوی، با کمک هنرمندان علاقمند، جشنواره ای تحت عنوان "آخرین امید" را در سال 1389برگزار نماید .
با توجه به ارسال فراخوان جشنواره به نقاط مختلف کشور، تاکنون آثاری از قبیل : شعر ، نقاشی ، صنایع دستی و غیره به دبیرخانه جشنواره ارسال شده است.
از کلیه علاقمندان دعوت به عمل می آید تا آثار خود را در زمینه های ذکر شده، به دبیرخانه جشنواره ارسال نمایند.
جهت کسب اطلا عات بیشتر می توانید با شماره تلفن : 6264700 – 0351 در روزهای یک شنبه و پنج شنبه ازساعت 8 الی 14 تماس حاصل فرمایید .
آدرس دبیرخانه : یزد –فرهنگسرای مهدویت – خیابان سلمان – کوچه گازرگاه
منتظر آثار شما دوستان عزیز هستیم .