نامه ای به مسیح (ع)

سلام

شنیده بودم می آیی.

شنیده بودم پا در رکاب مولایم مهدی (علیه السلام) می آیی.

شنیده بودم روزی که بیایی نمازت را به مولایم اقتدا می کنی و آن روز همه پیروانت هم دینمان می شوند.

شنیده بودم در تعالیمت به پیروانت از پیامبری گفته ای که می آید و قلبها را به هم نزدیک و نزدیکتر می کند.

شنیده بودم گفته ای که بپذیرند رسالت محمد را و دین کاملش را.

شنیده بودم گفته ای که تعالیم محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را بپذیرند و به آن احترام بگذارند.

ای مسیح بزرگ!

امروز تنها می خواهم بگویم که همین پیروانت، همین ها که از دیگران دیندارترند و در دینشان متعصب تر، آموزه هایت را در صندوقچه ای قدیمی پنهان کرده و به عمیق ترین دریاها انداخته اند. این ها نمی گذارند پیامت به گوش مردمت برسد. این ها  نمی خواهند مردمت درک کنند شخصیت والا و مقدس تو را.

آن ها می ترسند. می ترسند از روزی که پیروانت به تو اقتدا کرده و با تحریف ها و بدعت ها مبارزه و به دنبال دین حقیقیشان بروند. دین راستینی که تو از آسمانها آوردی. می ترسند از روزی که مسیحیت صهیونیستی پیر و ضعیف شود و به سمت مرگ ابدی پیش رود. بله می ترسند. از مسیحیان هشیاری می ترسند که هنوز به دنبال یافتن آموزه های مقدست، به اعماق دریاها می روند و چه بسیاری از آنان که در همین راه غرق و یا طعمه جانوران گرسنه دریایی می شوند.

ای مسیح بزرگ!

تو خود می دانی که امروز، آنها با محمد و تعالیمش چه کرده اند.

اما...

ما همچنان منتظریم.

ما منتظر روزی هستیم که به همراه مولایمان مهدی (علیه السلام) بیایی و مسیحیان زجرکشیده ای که به چنگال صهیونیست گرفتار آمده اند را برهانی.

ما منتظریم

دوستان عزیز وبلاگ نویس، جنبشی را در اعتراض به فیلم فتنه شروع کرده اند، بیایید من و شما هم ادامه دهنده این راه باشیم و هر یک دین خود را ادا کنیم. من نیز نویسندگان محترم وبلاگهای پینه دوز،  تنهاترین تنهایان،   خط خطی های دل من،   سعید، شیلو (عج)، قفنوس، کالکی، و یکی بود یکی نبود  را به نوشتن نامه ای به مسیح (ع) دعوت می کنم و از آن بزرگواران می خواهم که دیگر دوستانشان را به این امر دعوت کنند.