مادر!‌ نشناختمت....

السلام علیک ایتها الصدیقة الشهیده

سلام بر مادرم زهرا

و سلام بر داغدارانش.

غم از دست دادن مادر خیلی سخته. اونقدر که دختر رو .........

این مصیبت رو خدمت همه همراهان عزیز تسلیت عرض می کنم.

ببخشید اگه تو این پست روی صحبتم بیشتر با خانومهاست. اما فقط درد و دلی است که بیشتر از این نمی تونم تحملش کنم.

امام مهدی (عج) فرمودند:

" فی ابنتی رسول الله لی اسوة حسنة"1

دختر رسول خدا (ص)، برای من الگوی حسنه است.

همونطور که حضرت زهرا (س) الگوی امام مهدی (ع) است، باید الگوی مهدی زیستان هم باشه.

مایی که ادعا می کنیم چشم به راه مهدی هستیم، چقدر برای شناخت الگوی مهدی (ع) تلاش کردیم؟ آیا این الگوی باارزش رو میشناسیم؟

عرفان فاطمه (س)، ادراک شب قدر است و شناخت فاطمه (س)، نجات از یک عمر سردرگمی.

فقط یک کلمه بگم که حضرت زهرا (س)، معرف نهایت کمال زن و اوج عروج یک انسان است.

این رو بارها گفتم و باز هم میگم بیاین تو این ایام فاطمیه که ایام سوگ امام مهدی (ع) بر مادرش است، بکوشیم سیمای واقعی این بانوی عزیز رو بشناسیم و بشناسونیم. فکر کنیم که واقعا چرا بعد از اینکه سالهای سال شهادت حضرت زهرا رو تبدیل کردیم به دو دهه و بعضا سه دهه و اشک ریختیم و عزاداری کردیم و مجلس گرفتیم، اما هنوز مهمترین یادگار مادرمون که حجاب هست رو خوب نشناختیم و به زنانمون هم نشناسوندیم. آیا اگه واقعا زنان ما حضرت فاطمه رو میشناختند دیگه از اون بی دین و ایمونهای غربی الگو می گرفتند؟ آیه هنوز وضع حجاب اینجوری بود؟

ما زنان الگومونو گم کردیم. این همه عزاداری به تنهایی کافی نیست. دل حضرت زهرا و فرزند عزیزش تنها با اشک ریختن ما شاد نمیشه. با اطاعت ما شاد میشه. بریم دنبال شناخت واقعی این باارزش ترین اسوه.

بریم ببینیم چطور برای محمد (ص)، دختری کرد که ام ابیهاش نامید؟

بریم ببینیم چطور برای علی همسری کرد؟

چطور برای زینب مادری کرد که این همه مصیبت کربلا رو ............

خواهرای عزیزم!

بریم بشناسیم مادرمون رو، که نزدیک تر از مادر به دختر، کسی نیست.

بیاین ام ابیها بشیم. بیاین مثل زهرا همسری کنیم تا دخترمان هم مثل زینب شود.

به امید روزی که همه ما درک کنیم که چقدر این یادگار باارزشه.

میگن اگه امام زمان (ع) رو به مادر پهلو شکسته شون قسم بدی ......

آقا!

ما فقط نگاه هدایت گر شما رو میخوایم. محروممان نفرما!

دوستان عزیزم

راستش امتحانای منم دیگه شروع شده، اما دلم نمیاد دست از این وبلاگ بردارم. ولی دیگه اوضاع درسام خیلی بهم ریخته و باید بشینم بخونم. شما هم برام دعا کنین. تا 19 تیر امتحان دارم. دوری از این وبلاگ و شما دوستان خوبم خیلی سخته. ولی بهتره یکم درس هم بخونم.

اگه جواب محبتهاتون رو نمیرسم بدم به این دلیله و دلگیر نشین. ان شالله بعد از امتحانا جبران می کنم.

راستی تو تیر ماه تولد وبلاگمه. سعی می کنم یه پست بزنم.

امتحان.....درسهای نخونده......

اما ما بیدی نیستیم که با این بادها بلرزیم.

حلالم کنید. و التماس دعا.

1. الغیبة، شیخ طوسی، ص286